Doesburg

Moeten we nu weer naar de stembus? Nog wel voor iets wat ver van mijn bed is, want ik heb niks met Europa? Toch moet het, als u niet wil dat straks Europa beslist tot hoe laat u uw hondje uit mag laten of hoeveel kaas u per week op brood mag.

Dat lijken wat extreme voorbeelden maar ik hou mijn hart vast voor wat er ons nog voor 'goede ideeën' er uit Brussel nog te wachten staan. Kijk als Emile Roemer volgend jaar het premier stokje overneemt is het wel klaar, want de SP voorman gaat het vertikken om alle regeltjes klakkeloos op te volgen. Maar zolang Brussel marionet Rutte nog aan de touwtjes trekt wordt er braaf ja en amen geknikt.

“Ja maar dan worden we uit de EU en uit de euro gezet,” zegt u bezorgd. Laat me niet lachen! De voorzitter van het Europees Parlement kan nog zo met zijn vinger zwaaien, boos roepen dat Nederland straf zal krijgen als ze de heilige 3% norm niet gaan halen, maar Nederland, als één van de sterkere Noord Europese landen, kan echt niet gemist worden in het Europese parlement. We hebben verdorie zelfs een vetorecht heb ik vorige week van een minister gehoord. Laten we die dat eens gaan gebruiken om beslissingen om te kegelen waar Nederlanders alleen maar nadelen van hebben.

Moeten we dan maar helemaal uit de EU stappen? Als ik mijn hart laat spreken juicht dat “Ja! En ook snel mijn gulden terug!” toch spreekt het verstand ook een stevig woordje mee en dat zegt toch binnen de EU te blijven en wel samen te werken met Europese landen maar er geen uit zijn voegen gerukte superstaat te maken. Zelf beslissen wat er in Nederland gebeurd. Want wat er goed is voor een Nederlander hoeft dat niet te zijn voor een Griek en wat voor een Spanjaard heel prettig is kan voor een Duitser heel nadelig zijn. Ik noem iets absurds, de thermostaat mag niet hoger als 17 graden om het milieu te beschermen. Zal iemand uit Zuid Europa misschien weinig moeite mee hebben maar een inwoner in het noorden van Duitsland zit wel te rillen!

Nou dan stappen we toch uit de EU? Als we toch niets samen met de andere landen willen? Ho, stop! Want het is wel degelijk belangrijk om samen te willen werken als het gaat om bijvoorbeeld milieu en criminaliteit, om maar een paar voorbeelden te noemen. Omdat dit over de grenzen gaat. Maar net als dat u niet wilt dat een familielid aan de andere kant van het land bepaald wat u vanavond gaat eten, is het ook niet verstandig dat het Europees parlement bepaalt hoe hoog de verkeersboetes in Nederland worden. Maar we kunnen wel met zijn allen naar een crimineel uitkijken als hij of zij de wijk neemt over de grens. Met elkaar de bedreigde dieren beschermen zodat ze niet uitsterven.

Wat me ook zo verwonderd is de tegenstelling die het kabinet zo nastreeft. Aan de ene kant moet alles zoveel mogelijk lokaal, allerlei taken worden van de landelijke overheid overgeheveld naar de gemeenten. Het kan misschien een goed idee zijn om dicht bij de mensen die het nodig hebben zaken als Thuiszorg te regelen maar er zal landelijk toch een oogje in het zeil gehouden moeten worden. Dat mensen in vergelijkbare situaties per gemeente dezelfde mate van hulp krijgen bijvoorbeeld. Maar laten ze er dan wel even een potje met het benodigde geld bijdoen. Dit terzijde, dat is een andere discussie, wat bedoel ik nu met die tegenstelling? Nou je ziet het dus al landelijk, gemeenten moeten dingen zelf regelen maar intussen heeft minister Plassterk wel het idee om super provincies te gaan opzetten. Terwijl die provincies niet weten hoe ze het voor elkaar moeten krijgen.

Dus aan de ene kant op kleinere schaal, aan de andere kant uitvergroten. Met Europa gaat het dezelfde kant op. Want ik hoor ook al plannen om samen te gaan werken met Amerika? Gaan we over tien, twintig jaar dan wereldwijd allemaal met de dollar betalen? Kom op, zeg mijn idee van Europese samenwerking, en natuurlijk in de wereld, is kijken wat we samen kunnen bereiken om het leven voor iedereen zo goed mogelijk te laten zijn, met gelijke kansen voor iedereen. Maar laten we per land beslissen wat de bewoners nodig hebben. In ons eigen kleine landje zijn er al tegenstellingen genoeg. Ik zie de Groninger niet snel in Maastricht met carnaval gaan hossen. Er zullen niet veel Brabanders met 20 graden vorst de ijzers onderbinden en de Elfstedentocht gaan rijden.

Wat ik met dit verhaal probeer te zeggen, kijk wat mensen nodig hebben en probeer dit met elkaar te bereiken. Roep elkaars hulp in als het in je eentje niet lukt maar laat het de eigen beslissing blijven van een land wat, waar en hoe de dingen geregeld worden. Om dat te bereiken is het belangrijk om uw stem met de verkiezingen te laten horen.