Doesburg

Boos ben ik, maar ook teleurgesteld over de wereld waar het alleen nog maar lijkt te gaan om jezelf zoveel mogelijk te verrijken. Zonder rekening te houden met de medemens die in alles benadeeld wordt en zichzelf in een afgrond ziet glijden.

Waarom ik zo boos ben, wat daar de directe reden voor is? Nu, het absurde plan van gemeente Doesburg om fractie assistenten een vergoeding te gaan geven voor hun inzet, wat ook gewoon vrijwilligerswerk is. Waar jezelf voor gekozen hebt en niet eens toe gedwongen bent als tegenprestatie voor je uitkering. De mensen die wel tot een tegenprestatie worden gedwongen ontvangen overigens geen cent compensatie. Trouwens dat krijgt ook geen enkele vrijwilliger.

Dit terwijl door de participatie wet, oh hoe ik dat woord ben gaan haten sinds dat fenomeen de kop opstak, iedereen verplicht moet bijdragen en moet inleveren. En dan vooral degenen die zich het minst kunnen verweren. Ouderen die de verzorgingshuizen uitgejaagd worden, mensen die hun zorg aan huis afgepakt wordt en chronisch zieken en gehandicapten die in alle voorzieningen gekort worden. Die soms niet meer weten hoe ze hun broodnodige medicijnen, eigen risico en voorzieningen moeten betalen. Hoe mensen zorg mijden omdat ze het eigen risico niet op kunnen brengen. 

Op mantelzorgers wordt steeds meer druk gelegd maar steeds minder gewaardeerd. Zij worden afgescheept met een fooi als dank. Eerder was dit 200 euro en nu wordt men afgescheept met met 50 euro aan bonnen. Terwijl iedereen weet dat wanneer deze mensen het bijltje erbij neergooien omdat het ze het boven het hoofd groeit het de gemeenschap heel veel geld gaat kosten aan professionele hulp. Wie niet kan participeren, die niet mee kan komen, heeft pech gehad. Wie niet voor zichzelf kan opkomen wordt vergeten. Participeren of creperen, kort gezegd.

En dan zou ik, omdat ik fractie assistent ben, wel voor mijn inzet betaald worden. Ik zou me de ogen uit het hoofd schamen tegenover alle mantelzorgers, mensen die zich zonder één cent compensatie zich uit de naad werken in werkervaringsplaatsen en mensen die vrijwilligerswerk bij de lokale voetbalclub of korfbal club doen. Ik weiger dan ook pertinent om één cent aan te nemen voor dit werk dat ik op vrijwillige basis doe omdat ik zo hoop wat voor de mensen te kunnen betekenen.

Het zou me namelijk voor mijn gevoel ook op één lijn zetten met de managers van zorgverzekeraars, banken, woningcoöperaties en ziekenhuizen en noem maar op. Deze vinden het nodig om zich over de ruggen van klanten en patiënten te verrijken door gigantische salarissen en bonussen. De vergoeding die ik als fractieassistent zou krijgen staat in geen verhouding tot het salaris van een topmanager? Klopt, maar het gaat om het principe.

Maar het belangrijkste vindt ik dus nog dat ik het niet verdedigbaar vind tegenover alle andere vrijwilligers. Ik hoop dan ook echt dat ik de gemeenteraad mijn betoog aan het denken zet en zich gaat beraden welke mensen in Doesburg nu echt ondersteuning en beloning verdienen. Laat de gemeenteraad dit geld niet naar zichzelf schuiven om er zelf beter van te worden. Gebruik dit geld liever om vrijwilligers te ondersteunen. Zorg voor elkaar, niet voor jezelf.