Doesburg

70 jaar geleden kwamen de eerste Molukkers in Nederland aan. Waar een warm welkom op zijn plaats was geweest werden ze met hun gezinnen in oud concentratiekampen zoals Vught en Westerbork geplaatst. De mannen waren militairen in het Koninklijk Nederlands Indisch leger en hebben dus onder de Nederlandse vlag gevochten. Doordat de KNIL ontbonden werd na de oorlog raakten deze mannen ook nog hun status als militair kwijt en daarmee al hun rechten. De nasleep hiervan is een schandalige geschiedenis. 

Mocht u een indruk willen hebben hoe deze mensen destijds gehuisvest zijn, dan kunt u dat in het openluchtmuseum zien zodra dat weer open is. 

Afgelopen week hebben burgemeesters die zich verbonden voelen met de Molukse gemeenschap in hun gemeente een brief ondertekent met een een oproep aan het kabinet om het leed van Molukkers over de onwaardige opvang 70 jaar geleden te erkennen. 

Tevens wordt er in de brief een oproep gedaan om te investeren in de Molukse wijken omdat de diep gewortelde emoties over dit enorme onrecht generaties lang door werkt. Tot mijn grote verbazing stond de burgemeester van Doesburg niet als ondertekenaar onder de brief. Wij hebben in Doesburg immers ook een grote Molukse gemeenschap. 

10 jaar geleden stond burgemeester Luesink nog schouder aan schouder met dhr. Singadji om het monument te onthullen dat 50 jaar Molukkers in Doesburg markeert. En nu deze stilte. Wat een gemiste kans om de Molukse gemeenschap een hart onder de riem te kunnen steken.

Ik heb diverse mensen uit de wijk hierover gesproken waaronder dhr. Singadji wiens naam ik hier mag noemen namens de Molukse gemeenschap en ik kan u vertellen: de teleurstelling is groot. Zelfs Amersfoort heeft steun betuigd en ze hebben niet eens een Molukse wijk. 

Dhr Singadji vertelde me geëmotioneerd dat hij de koffer waarmee zijn vader in Nederland is aangekomen middenin zijn woonkamer heeft staan. 

Het is duidelijk dat wat voor de één al reeds 70 jaar geleden is en in een ver verleden ligt, voor de ander een dagelijkse realiteit is. Het zou een mooi gebaar zijn om steun te betuigen maar ook  slechts een eerste stap. 

De motie is unaniem aangenomen met alle partijen als mede- indiener.

 

Nicole Hammink

SP raadslid